POM TANAKORN

ป๋อม อยู่แคนาดามาจะ 9 ปีแล้ว ปัญหาหนึ่งที่ยังคงติดตัวเป็นเงาตามไป 🤔 เดี๋ยว เค้ามีแต่เปรียบเหมือนเงาตามตัวนี่นา แล้วนี่อะไรของแก ติดตัวเหมือนเงาตามไป 🤣 เออ.... เอาน่าความหมายเหมือนกันนั่นแหละ  ปัญหาที่ติดมาเหมือนเงาตามไป นั้นก็คือ “ปัญหาการฟัง” หลายครั้งมากที่ฟังฝรั่งแล้ง งง ตามไม่ทัน ! ไม่รู้เค้าจะรีบไปไหน มามองย้อนดู มันก็อาจเป็นเพราะเราไม่ชินในการฟังและพูดภาษาอังกฤษ ฟังน้อยพูดน้อยมันจะไปฟังทันอะไรใช่มั้ยคะ ? อีกอย่างคลังคำศัพท์เราอาจจะน้อย ไม่เป็นไรค่อย ๆ เรียนรู้และจำไป ป๋อมอยากบอกว่าอย่าได้มองข้าม ศัพท์ง่าย ๆ ที่เด็ก ๆ เรียนกันนะคะ การจำแบบใช้ Flash card ถือเป็นการเรียนและฝึกความจำที่ดี ไปลองแวะดู Flash card กันได้ถูกใจก็ซื้อมาเก็บไว้ฝึก https://raka.is/r/1kM73 รึจะทำเองก็ได้ค่ะ กลับมาถึงพี่ฝรั่งที่เค้าพูดเร็ว ๆ กัน ไม่รู้จะพูดเร็วไปไหน หลายครั้งตั้งคำถามในใจว่า ถ้าพี่จะรีบขนาดนั้นทำไมพี่ไม่ตื่นแต่ตี 5 ! ตื่นมาอยากพูดอะไรก็พูดไปก่อนเลย จะได้ไม่ต้องรีบตอนหลัง ขัดใจถึงขนาดต้องทำภาพประกอบ 😂😂😂 จะรีบไปไหน จะรีบไปไหน พักเดี๋ยวนึงสิคร๊าบบบ โอ่ย...นั่นมันอิคคิวซัง  😩 เมื่อก่อนไม่เข

  ขอพักเรื่องการทำงานกับเด็ก ๆ ไว้ก่อนแล้วมาพูดเรื่องถนน หนทางกันค่ะ  ทางด่วน น่าจะเป็นทางที่รถคงวิ่งได้ฉิว ๆ  ชื่อก็บอกว่าด่วน มันก็น่าจะไปแบบด่วน ๆ ฉิว ๆ แต่มันจะมีที่ไหนบ้างที่ทางด่วน แล้วรถไปได้แบบด่วนจริง ๆ ขนาดไฮเวย์ที่แคนาดา (ไฮเวย์ ก็คล้าย ๆ ทางด่วนบ้านเราแหละนะ) รถยังติดเลย  ที่นี่ถึงรถจะติดเป็นบางที แต่ก็ไม่แย่ค่ะเพราะเวลาที่รถติดจะเป็นเวลาเร่งรีบเท่านั้น เช่นช่วงเช้าเย็นคนออกไปทำงาน รึเวลามีอุบัติเหตุ บทความวันนี้ ป๋อมเอาบรรยากาศทางด่วนที่แคนาดามาฝากกันค่ะตอนที่ป๋อมถ่ายเป็นตอนกลางคืนนะคะรถไม่ติด บอกก่อนว่า โนดราม่านะคะ 🛑✋🏻เพราะมือทั้งสองอยู่ที่พวงมาลัย ไม่ได้ถือโทรศัพท์ถ่าย ป๋อมวางโทรศัพท์ทิ้งให้ที่หน้ารถ แบบไม่สนใจกดอัดทิ้งไว้จะล้มก็ล้ม ถ้าล้มก็ถือซะว่าไม่ได้ถ่าย แต่โทรศัพท์ไม่ล้มเลยก็เลยมีคลิปมาฝากทุกคนค่ะ 😊 วันหลังคงต้องซื้อที่วางโทรศัพท์ให้ดี ๆ ไปเลยดีกว่าจะได้ไม่ต้องวางพิงหน้ารถ ใครยังไม่มีไปซื้อกับป๋อมกันค่ะ  https://raka.is/r/7Boo8 เออทางด่วนที่นี่ไม่เสียเงินนะคะ ไม่ว่าจะทางด่วนรึทางไม่ด่วนก็ไม่มีการเก็บเงิน เพราะเงินที่ใช้สร้างมันมาจากเงินภาษีของประชาชนทุกคนอยู่แล

เมื่อวานทิ้งท้ายไว้ว่าป๋อมจะมาเล่าให้ฟังว่าป๋อมทำเมนูอะไรให้เด็ก ๆ กินบ้าง แหม่ ! คนทำอาหารอย่างเรา ! จะมีกี่เมนูกันคะ 🤣 ก็ไข่บ้าง ข้าวบ้าง ผัดผักบ้าง หมูบ้าง เอามาหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ ป๋อมไม่ต้องทำอาหารให้แม่ ๆ กิน ทำให้แค่เด็ก ๆ แม่ ๆ เลยรอดตัวกันไปค่ะ 🤣  เด็กน้อยกินง่าย เวลาอยู่กับแม่ก็อาหารฝรั่งเนอะ สปาเก็ตตี้ เบอร์เก้อ สลัด วาฟเฟิล อะไรก็ได้แค่ บิ บิ เป็นชิ้นเล็ก ๆ ให้กิน เค้าก็กินหมด แต่เวลาอยู่กับป๋อม ป๋อมก็จัดเลยค่ะ ข้าว ไข่ หมู ผัก อะไรก็ได้ให้รวม ๆ แล้วได้ประโยชน์สารอาหารครบทุกหมู่ 1-10 🤔 เยอะไปมั้ย ? 5 หมู่พอ !  กินไปบางทีก็หลับไม่รู้แกล้งตายหนีไม่อยากกินอาหารรึเปล่า 😂 กิน ๆ อยู่หลับซะแล้ว เด็ก ๆ ต้องกินคำเล็ก ๆ อาหารชิ้นเล็ก ๆ ป๋อมก็จัดค่ะ เอาช้อนเด็กมา 2 อัน ช้อนมันก็เล็ก ๆ เอาข้าวประกบกันแล้วก็บี้ ๆ ให้ข้าวเป็นก้อน ใส่ความสร้างสรรค์ลงไปเวลาเอาข้าววางที่ถาดของเด็กโดยการใส่ซาวน์แอฟเฟค โว้ววว บุ้มมม !! แถมตั้งชื่อให้ข้าวอีก ! เรียกว่าข้าวก้อนลูกบอล Rice ball โอ้โห ! กินกันไม่ยั้ง ! 😂😂 หลอกง่ายอ่ะ ชอบ ๆ ๆ ๆ ๆ 🤣 ส่วนไข่ป๋อมทำให้ก็ทำเป็นแผ่นบาง ๆ เอามาตัด เป็นชิ้นเล็ก ๆ กิ

ป๋อมได้เริ่มทำงานซะที  ป๋อมเริ่มงาน 7 โมง จนถึง 4 โมงเย็น บางครั้งก็เลิกเร็วกว่าช้ากว่าแล้วแต่ว่าแม่ ๆ กลับมาบ้านกันกี่โมง แต่อย่างว่าแม่ ๆ กลับมาเมื่อไหร่ไม่สำคัญเพราะแม่ ๆ กลับมาแล้ว ป๋อมก็ไม่ได้ไปไหนอยู่ดี เล่นกันเด็ก ๆ ต่อ คุยกับแม่ ๆ ต่อจนถึงหัวค่ำถึงขึ้นห้องโทรหาแม่ที่ไทย โอ้โห ปีแรกเงินเก็บเยอะแยะเลยค่ะเพราะไม่ได้ไปไหน ยังใหม่อยู่ไง ไปยังไม่เป็น 😂 ส่วนปีต่อ ๆ มานั้น......... อย่าถามเรื่องเงินเก็บค่ะ 😖 มันก็มีแต่ไม่มากเท่าเดิมเพราะซื้อรถด้วย จ่ายค่าโทรศัพท์ เริ่มกางปีกจะบินละนะ 😂😂 เดี๋ยวมาเล่าในบทความต่อ ๆ ไปค่ะ  กลับมาที่เริ่มการทำงานเลี้ยงเด็กน้อย เด็ก ๆ เลี้ยง่ายมั้ย ? ก็ไม่ยากนะ ตอนเช้าก็ให้กินข้าว ป๋อมพาเด็ก ๆ ออกนอกบ้านทุกวัน วันละ 2 ครั้ง ไม่ว่าจะหนาวเหน็บหนาวเพียงไหนจะฝ่าไป ! ร้อนเป็นฟืนเป็นไฟ…. 🤔 เอิ่มมมม.....แป๊บนะคะขอขั้นเพลง ร้อนเป็นฟืนเป็นไฟคงไม่มีค่ะพี่โต(ซิลลี่ฟูล) ที่นี่แคนาดาค่ะพี่ !  นั่นแหละหนาวแค่ไหนก็ออก มีครั้งนึงป๋อมไม่ได้ดูอากาศเพราะเพิ่งมา ใครจะไปรู้อยู่แคนาดาเค้าต้องเช็คอากาศกันทุกวัน !  บางวันหนาวมากมาย แต่พระอาทิตย์มันชอบหลอกค่ะ มองออกไปสดใส ไร้คว

หลังจากหลับเป็นตาย 6 ชั่วโมง (นั่นแกเรียกหลับเป็นตาย ? 🙄) ก็มันหลับได้แค่นั้นจริง ๆ นี่นา  ป๋อมฟื้นคืนชีพมาในเช้าวันรุ่งขึ้นด้วยตัวเองไม่มีเจ้าชายมาจุ่มหมูกะทะ ! (จุมพิต😠) เฮ้อออออ รู้สึกว่าเริ่มเกลียดการเล่นมุขของตัวเองมากขึ้นทุกบทความ 🤣) ตื่นมาก็รีบลงมาข้างล่างมาเจอเด็ก ๆ โอ๊ยยยย อยากบอกว่า ❤️❤️  จำไม่ได้ค่ะ ! เอาจริง ๆ ก็มันตั้ง 9 ปีแล้วอะ แล้วก็อึนเจ็ทแหลกกกกก ราน (Jet lag) เวลาก็เปลี่ยน เดินทางมาไกล ตื่นเต้น กับสิ่งใหม่ ๆ สภาพแวดล้อมใหม่ ๆ มันก็ลืมอ่ะ ! ทำไมลืมว้า แต่จำได้ว่าเด็ก ๆ น่ารัก ยังกระดึ๊บ ๆ กันอยู่เลย เวลาเลี้ยงก็ง่าย กั้นคอกไว้ เริ่ด ! 🤣  บ้านที่แคนาดาค่ะ ขอบคุณรูปจาก Google Earth ค่ะ  เพราะตอนนี้ย้ายบ้านมาแล้วกลับไปถ่ายรูปไม่ได้ 55 เอาเป็นว่าเดี๋ยวป๋อมมาเล่าเรื่องเลี้ยงเด็ก ในบทความต่อ ๆ ไปนะคะ โอ๊ย เรื่องสนุกเยอะแยะมากเลี้ยงเด็กอะ วันนี้ป๋อมก็ยังไม่ได้เริ่มงานค่ะ แค่ลงมาแบบ มีส่วนร่วมกับครอบครัวใช่เวลาด้วยกันได้ทำความรู้จักกัน และก็คุยเรื่องงานแค่นั้น  แม่ ๆ ทั้งสองบอกว่าป๋อมมีหน้าที่ต้องทำอะไรบ้าง หลัก ๆ ก็ดูเด็กน้อย หาข้าวให้กิน เปลี่ยนแพมเพิส ซักผ้าของเด็กน้อย

ถึงที่หมาย ? 🤔 แหม่ก่อนขึ้นเครื่องก็อึนแล้ว นั่งเครื่องบินมาเกิน 24 ชั่วโมงมันจะทำให้อึนเพิ่มขนาดไหน ? แต่ยังจำความรู้สึกตอนลงเครื่องมาได้ เดินออกมา งง ๆ เจอคุณแม่มารอรับ 1 คนถ้วน  คุณแม่อีกคนกับเด็ก ๆ ฝาแฝดไม่ได้ไปรับด้วยเพราะเป็นเวลาค่ำ เค้าต้องป้อนข้าวเย็นลูกและต้องและพาเด็ก ๆ เข้านอน มาแนะนำสมาชิกที่บ้านป๋อมกันก่อนดีกว่าค่ะ  คุณแม่คนแรก ขอเรียกว่าคุณแม่ลำดวน คุณแม่ลำดวนเป็นคน ห้าว ๆ หน่อย นิสัยดี มีอารมณ์ขัน  แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ คุณแม่อีกคน ขอเรียกว่าคุณแม่เอี่ยม คุณแม่เอี่ยมนี้นิสัยดี มีอารมณ์ขัน เฟรนด์ลี่มาก ๆ เข้ากับทุกคนได้หมด เป็นคนง่าย ๆ จิตใจดี  ลูกแฝดคนแรกชื่อเภรี เป็นเด็กที่อ่อนไหวง่ายจิตใจดี คิดถึงความรู้สึกผู้อื่น น่ารักเชื่อฟังบ้างไม่เชื่อบ้างแล้วแต่โอกาส  ลูกแฝดคนที่สอง ชื่อไพลิน คนนี้สมบุกสมบันจิตใจดี ลุยมันทุกอย่าง กล้าหาญชาญชัย ตอนป๋อมมาเด็กน้อยอายุ 10 เดือน ตอนนี้จะ 9 ขวบแล้วค่ะ  รูปป๋อมกับแม่ ๆ  รูปป๋อมกับเด็กทั้งสองน่ารักมาก ๆ  ครอบครัวหรรษามาก ๆ โพสท่าถ่ายรูปแบบธรรมดาไม่ได้ 😆😆 กลับเข้าเรื่องวันนี้คุณแม่เอี่ยมมารับป๋อมที่สนามบินกลับบ้าน  ความรู้สึกแรกกั

ร่ำลาครอบครัว   พ่อ   แม่   ยาย   หมาน้อย   เสร็จ   ก็ขึ้นรถไปสนามบินสุวรรณภูมิ  ( ใช่สิป๋อมแกคงไม่ไปขึ้นเครื่องดอนเมืองหรอก   🙄 )    มีน้าและแม่ที่มาส่งที่สนามบิน   ขอแทรกเรื่องความรู้สึกของผู้คนที่สนามบินแป๊บนะคะ   สนามบินเป็นแหล่งรวมความรู้สึกของผู้คน   ไม่ว่าจะดีใจที่ได้มาเจอกัน   😊   เสียใจที่ต้องจากกัน   😭   ส่วนป๋อมมีหมด   ป๋อมขอเรียกความรู้สึกที่ป๋อมมีตอนจะบินมาแคนาดาว่าความรู้สึก  “ อึน   ๆ ”  ละกันค่ะ   คือ   มันอธิบายไม่ถูก   อ่าาา 😩   ใจอยากจะไปก็อยาก   แต่ก็ไม่อยากจากบ้าน     เอิ่มมม ….  คือ ……  ป๋อมคะ  !  เมิงสับสนตั้งแต่ยังไม่ออกจากไทยแลนด์เลยค่ะ  ไม่เชื่อเมิงดูกรูสิคะ  อึนมั้ยแบบนี้? ถ่ายเงาสะท้อนตัวเองกับเครื่องบินช่วยให้จิตใจสงบได้ 3 วินาที และไอ้ตอนลากกระเป๋า   เข้าไปตรงที่ตรวจความปลอดภัยนะ   คือมันเดินย้อนกลับมาไม่ได้แล้วอ่ะ   คือแบบหนังเกาหลีชั้นต้องเลือกทางไหน   ถึงจะดี  ?    อยากเอาหัวฟาดเครื่องแสกนระเบิด   😭😫😖 ผ่านการตรวจความปลอดภัยมาได้ก็   มารอขึ้นเครื่อง   ลากกระเป๋าไป   ลากไป   อย่าคิดอะไรมาก  ?  แล้วถ้าเครื่องบินตก  !!  มึงตายนะเว้ย  !  🥺   เอาไงดีว