ถึงที่หมาย ? 🤔

ถึงที่หมาย ? 🤔

แหม่ก่อนขึ้นเครื่องก็อึนแล้ว นั่งเครื่องบินมาเกิน 24 ชั่วโมงมันจะทำให้อึนเพิ่มขนาดไหน ? แต่ยังจำความรู้สึกตอนลงเครื่องมาได้ เดินออกมา งง ๆ เจอคุณแม่มารอรับ 1 คนถ้วน คุณแม่อีกคนกับเด็ก ๆ ฝาแฝดไม่ได้ไปรับด้วยเพราะเป็นเวลาค่ำ เค้าต้องป้อนข้าวเย็นลูกและต้องและพาเด็ก ๆ เข้านอน

มาแนะนำสมาชิกที่บ้านป๋อมกันก่อนดีกว่าค่ะ คุณแม่คนแรก ขอเรียกว่าคุณแม่ลำดวน คุณแม่ลำดวนเป็นคน ห้าว ๆ หน่อย นิสัยดี มีอารมณ์ขัน แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจคุณแม่อีกคน ขอเรียกว่าคุณแม่เอี่ยม คุณแม่เอี่ยมนี้นิสัยดี มีอารมณ์ขัน เฟรนด์ลี่มาก ๆ เข้ากับทุกคนได้หมด เป็นคนง่าย ๆ จิตใจดี 

ลูกแฝดคนแรกชื่อเภรี เป็นเด็กที่อ่อนไหวง่ายจิตใจดี คิดถึงความรู้สึกผู้อื่น น่ารักเชื่อฟังบ้างไม่เชื่อบ้างแล้วแต่โอกาส ลูกแฝดคนที่สอง ชื่อไพลิน คนนี้สมบุกสมบันจิตใจดี ลุยมันทุกอย่าง กล้าหาญชาญชัย

ตอนป๋อมมาเด็กน้อยอายุ 10 เดือน ตอนนี้จะ 9 ขวบแล้วค่ะ 

รูปป๋อมกับแม่ ๆ 

รูปป๋อมกับเด็กทั้งสองน่ารักมาก ๆ 

ครอบครัวหรรษามาก ๆ โพสท่าถ่ายรูปแบบธรรมดาไม่ได้ 😆😆

กลับเข้าเรื่องวันนี้คุณแม่เอี่ยมมารับป๋อมที่สนามบินกลับบ้าน ความรู้สึกแรกกับแม่เอี่ยม เฮ้ย เค้าดูใจดีจัง แบบเราไม่เกรงเลย รึหมดพลังจะเกร็งก็ไม่รู้ 🤣 ระหว่างทางคุณแม่เอี่ยมพยายามหาเรื่องคุย คงกลัวว่าป๋อมจะรู้สึกเกร็งแหละเค้าพยายามคุยเพื่อให้เรารู้สึกผ่อนคลาย คุยนั่นนี่ไปเรื่องจนมาถึงเรื่องอากาศ 

ป๋อมถามคุณแม่เอี่ยมว่า อากาศที่นี่หนาวสุดเท่าไหร่ ? เพราะป๋อมเคยอยู่อเมริกาหนาวสุดก็ 10 กว่าองศา

คุณแม่เอี่ยมบอก Minus Thirty (ไมนัส เซอตี้) -30

ป๋อมก็หันไปถามเลย Minus thirteen ? (ไมนัส เซอร์ทีน ?) -13 ?

แม่เอี่ยมบอก No No….. Thirty(30) 3 and 0 -30

ป๋อมก็ฮะ 😱 -30 ! บ้ารึเปล่า ? ☃❄❅❆⛄⛇

เกิดคำถามขึ้นในใจ...งี้เวลาฉี่ไม่ต้องเด็ดออกเหรอ ?🤔🙄

-----------------------------------------------------------

ขับรถมาถึงบ้าน เปิดประตูรถลงมาบ้านเป็นบ้านขนาดกลาง น่ารักอบอุ่น ป๋อมเดินมามีคุณแม่เอี่ยมช่วยลากกระเป๋ามาด้วย น่ารักมาก ๆ เข้าบ้านมา ความรู้สึกแรกคือรู้สึกอบอุ่นเหมือนเป็นบ้านญาติของตัวเอง ก็ดูชื่อสิไทยเชียว ! เดี๋ยว ! นั่นมันนามสมมติที่แกตั้งให้เค้าไม่ใช่เหรอ ? 🙄 เออนั้นแหละ เข้าบ้านมารู้สึกอบอุ่นแหละ เป็นความรู้สึกที่ดี

ถ้าเข้ามาแล้วรู้สึกแบบ….เอิ่มมมม ทำไมกรูรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างที่มันกำลังจะกลืนกินจิตวิญญาณกรูเข้าไป นั่นก็คงไม่ใช่สัญญาณและความรู้สึกแรกพบที่ดีนัก คุณแม่ลำดวนเดินออกมาต้อนรับ ส่วนเด็ก ๆ นั้นนอนหลับกันไปแล้ว ต้อนรับทักทายกันได้ไม่นาน แม่ทั้งสองก็ให้ป๋อมไปพักเพราะเดินทางมาไกลแสนไกล จากประเทศไทยแลนด์ เห็นว่าคล้องจองนิด ๆ หน่อย ๆ ก็จะเล่น 🙄

เข้าห้องต่ออินเตอร์เน็ต โทรหาแม่ผู้เป็นที่รักของลูก แจ้งข่าวว่าถึงอย่างปลอดภัยไม่ตกรึติดอยู่ที่หลุมอากาศใด ๆ ทั้งนั้น แจ้งข่าวเสร็จนอนหลับไป 7 วัน ตื่นมาอีกทีเพราะโดนเจ้าชายมาจุมพิต !  โอ๊ย !!! มันใช่เวลามั้ย ? 😠😒

เข้านอนหลับพักผ่อนเอาแรง เดี๋ยวป๋อมมาเล่าต่อว่าวันต่อมาเจอเด็ก ๆ แล้วเป็นยังไงนะคะ 😊

ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านทักทายกันนะคะ

ป๋อมมีช่องยูทูปด้วยฝากติดตามด้วยนะคะกดที่นี่ได้เลยค่ะ 👉  POMTANAKORN YOUTUBE

TikTok ด้วยนะคะฟังเพลงเก่า ๆ สนุก ๆ กันค่ะ กดที่นี่ได้เลยค่ะ 👉 POMTANAKORN TikTok

งานเขียนติดตามได้ที่นี่เลยค่ะ Blockdit แคนาดาของหนูอยู่ไกลไกล๊ไกล

ผู้เขียน 

ป๋อม ธนกร โกมลสุต